Кіраванне працэсам аптымізацыя структуры капіталу
старонка 1
Аптымізацыя структуры капіталу з'яўляецца адной з найбольш важных і складаных задач, што вырашаюцца ў працэсе фінансавага кіравання арганізацыяй. Аптымальная структура капіталу ўяўляе сабой такія суадносіны выкарыстання уласных і пазыковых сродкаў, пры якім забяспечваецца найбольш эфектыўная прапарцыянальнасць паміж каэфіцыентам фінансавай рэнтабельнасці і каэфіцыентам фінансавай устойлівасці арганізацыі, г.зн. максімізуецца яго рынкавы кошт.
Працэс аптымізацыі структуры капіталу прадпрыемства ажыццяўляецца па наступных этапах (мал. 6), разгледзім кожны з іх больш падрабязна.
Рис.6 Асноўныя этапы працэсаў аптымізацыі структуры капіталу
1. Аналіз капіталу арганізацыі. Асноўнай мэтай гэтага аналізу з'яўляецца выяўленне тэндэнцый дынамікі аб'ёму і складу капіталу ў предплановом перыядзе і іх уплыву на фінансавую ўстойлівасць і эфектыўнасць выкарыстання капіталу.
На першай стадыі аналізу разглядаецца дынаміка агульнага аб'ёму і асноўных складовых элементаў капіталу ў параўнанні з дынамікай аб'ёму вытворчасці і рэалізацыі прадукцыі; вызначаецца суадносіны ўласнага і пазыковага капіталу і яго тэндэнцыі ў складзе пазыковага капіталу вывучаецца суадносіны доўга- і кароткатэрміновых фінансавых абавязацельстваў; вызначаецца памер пратэрмінаваных фінансавых абавязацельстваў і высвятляюцца прычыны пратэрміноўкі.
На другой стадыі аналізу разглядаецца сістэма каэфіцыентаў фінансавай устойлівасці арганізацыі, вызначаная структурай яго капіталу. У працэсе правядзення такога аналізу разлічваецца і вывучаюцца ў дынаміку наступныя каэфіцыенты:
а) каэфіцыент аўтаноміі. Ён дазваляе вызначыць у якой ступені выкарыстоўваюцца арганізацыяй актывы сфарміраваны за кошт ўласнага капіталу, г.зн. долю чыстых актываў прадпрыемства ў агульнай іх суме;
б) каэфіцыент фінансавага леверыдж. Ён дазваляе ўсталяваць якая сума пазыковых сродкаў прыцягнутая арганізацыяй на адзінку ўласнага капіталу;
в) каэфіцыент доўгатэрміновай фінансавай незалежнасці. Ён характарызуе стаўленне сумы ўласнага і доўгатэрміновага пазыковага капіталу да агульнай суме выкарыстоўванага арганізацыяй капіталу і дазваляе, выявіць фінансавы патэнцыял далейшага развіцця арганізацыі;
г) каэфіцыент суадносін доўга- і кароткатэрміновай запазычанасці. Ён дазваляе вызначыць суму прыцягнення доўгатэрміновых фінансавых крэдытаў у разліку на адзінку кароткатэрміновага пазыковага капіталу, г.зн. характарызуе палітыку фінансавання актываў арганізацыі за кошт пазыковых сродкаў.
Аналіз фінансавай устойлівасці арганізацыі дазваляе ацаніць ступень стабільнасці яго фінансавага развіцця і ўзровень фінансавых рызык, генерыруючых пагрозу яго банкруцтва.
На трэцяй стадыі аналізу ацэньваецца эфектыўнасць выкарыстання капіталу ў цэлым і асобных яго элементаў. У працэсе правядзення такога аналізу разлічваюцца і разглядаюцца ў дынаміцы наступныя асноўныя паказчыкі:
а) перыяд абароту капіталу. Ён характарызуе лік дзён, на працягу якіх ажыццяўляецца адзін абарот уласных і пазыковых сродкаў, а таксама капіталу ў цэлым. Чым менш перыяд абароту капіталу, тым вышэй эфектыўнасць яго выкарыстання на арганізацыі, так як кожны абарот капіталу генеруе пэўную дадатковую суму прыбытку;
б) каэфіцыент рэнтабельнасці за ўсё выкарыстоўваецца капіталу. Ён адпавядае каэфіцыенту рэнтабельнасці сукупных актываў, г.зн. характарызуе ўзровень эканамічнай рэнтабельнасці;
в) каэфіцыент рэнтабельнасці ўласнага капіталу. Характарызуе дасягнуты ўзровень фінансавай рэнтабельнасці арганізацыі, з'яўляецца адным з найбольш важных;
г) капиталоотдача. Гэты паказчык характарызуе аб'ём рэалізацыі прадукцыі, якая прыходзіцца на адзінку капіталу, г.зн. ў пэўнай меры служыць вымяральнікам эфектыўнасці аперацыйнай дзейнасці прадпрыемства;
д) капіталаёмістасць рэалізацыі прадукцыі. Ён паказвае які аб'ём капіталу задзейнічаны для забеспячэння выпуску адзінкі прадукцыі.
2. Ацэнка асноўных фактараў, якія вызначаюць фарміраванне структуры капіталу. Існуе шэраг аб'ектыўных і суб'ектыўных фактараў, улік якіх дазваляе мэтанакіравана фарміраваць структуру капіталу, забяспечваючы ўмовы найбольш эфектыўнага яго выкарыстання на кожным канкрэтным прадпрыемстве.
Фінансавая аналітыка:
Аналіз страхавога рынку Расіі
Чаканае ў 2013 годзе зніжэнне тэмпаў росту рознічнага крэдытавання (-15 п. П.) Не прывядзе да такога ж падзення тэмпаў прыросту страхавых узносаў. У 2013 годзе запаволенне расійскага страхавога рынку будзе нязначным (з 20% у 2012 годзе да 15-18% у 2013 годзе). Ключавымі драйверамі стануць развіццё ...
Аналіз метадаў кіравання фінансавымі рызыкамі прадпрыемства
Карпарацыя Nokia пачала працаваць у галіне вытворчасці тэлекамунікацыйнага абсталявання з сярэдзіны 1960-х. гг У канцы 80-х гг. Nokia стала адным з асноўных распрацоўшчыкаў абсталявання стандарту GSM і у 1987 г. выпусціла на рынак першы сотавы тэлефон. C кастрычніка 2005 г. карпарацыю Nokia узначальваючы ...
Аналіз уплыву акцызаў на рынак падакцызных тавараў
Тытунёвая галіна, напэўна, адна з нямногіх сфер расейскага бізнэсу, якая адчувае ціск з боку грамадства (міжнародныя і расійскія арганізацыі па барацьбе з курэннем) і нясе груз жорсткага дзяржаўнага рэгулявання (акцызны падатак, патрабаванні да зместу смалы і нікаціну, абмежаванымі ...
